Κάθε συναυλία που κάνουν τα Μωρά στη φωτιά μοιάζει με τις προηγούμενες και την ίδια στιγμή κάθε συναυλία είναι τελείως διαφορετική. Με μια λέξη θα μπορούσα να περιγράψω την χθεσινή βραδιά σαν ένα ωραίο πάρτυ για εκείνους που αγαπάνε τα Μωρά στη Φωτιά και τον Στέλιο Σαλβαδόρ.
Κατά τις 22.00 ξεκίνησα από το σπίτι μου με κατεύθυνση τον ιστορικό χώρο του Κύτταρο LIVE. Κάθε φορά που μπαίνω σε αυτό το μέρος με συνεπαίρνει η αύρα από τις μπάντες που έχουν περάσει μέσα στα τόσα χρόνια λειτουργίας του .
Η ώρα έδειχνε 22.25 και πέρναγα την είσοδο με το εισιτήριο ανά χείρας. Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η ανύπαρκτη ουρά στο εκδοτήριο και ο λιγοστός κόσμος έξω από το χώρο της συναυλίας. Μπαίνοντας επιβεβαιώθηκαν οι αρχικές ανησυχίες μου και αντίκρισα ελάχιστο κόσμο ( γύρω στα 250 άτομα) να περιμένει την έναρξη του LIVE.
22.45 έκαναν την εμφάνιση τους οι «Σάτυροι» οι οποίοι θα άνοιγαν την συναυλία με τον πιο όμορφο τρόπο. « Οι Σάτυροι στην πόλη σας, μετά από λαϊκή απαίτηση» ήταν τα πρώτα λόγια του Λυσίππου Μιχαηλίδη κιθαρίστα και τραγουδιστή της μπάντας.
Καλής πάστας μουσικοί, με funk, rock ήχους παντρεύοντας διαφορετικά είδη μουσικής με κάθε δυνατό και αδύνατο τρόπο. Το setlist περιελάμβανε μόλις 5 τραγούδια και είχε διάρκεια κάτι λιγότερο από 30 λεπτά. Ακούσαμε σε πρώτη εκτέλεση το νέο τραγούδι τους, όπως το χαρακτήρισαν «το πρώτο ελληνικό ποίημα δρόμου» με τίτλο «ο βρυκόλακας»
Το κλίμα κατά τη διάρκεια της εμφάνισης ήταν χαρούμενο δυνατό και μεταξύ άλλων ακούσαμε ήχους από φλάουτο, σαξόφωνο και φυσαρμόνικα.
Σε γενικές γραμμές αξιοπρεπέστατη μπάντα, έκανε ότι έπρεπε για να ζεσταθεί το κοινό το οποίο συνεχώς αυξανόταν .
Η επόμενη εμφάνιση τους θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 22/12/2013 στον χώρο AREA B στην περιοχή του Βύρωνα.
Η ώρα έδειχνε 23.25 και έκαναν την εμφάνιση τους στη σκηνή τα Μωρά στη Φωτιά με τον Στέλιο Σαλβαδόρ να μας καλησπερίζει με τις πρώτες νότες από το τραγούδι «υποσχέσεις» . Μετά την πρώτη καλησπέρα ανέβηκαν στη σκηνή οι «θεατρίνοι» στήνοντας θέατρα τα οποία χαλάσαν για ακόμη μια φορά .
.. Στήνουμε θέατρα και τα χαλούμε
όπου βρεθούμε κι όπου σταθούμε
στήνουμε θέατρα και σκηνικά,
αλλά η μοίρα μας πάντα νικά.
Και τα σαρώνει και μας σαρώνει
τους θεατρίνους, το θεατρώνη
υποβολέα και μουσικούς
στους πέντε ανέμους τους βιαστικούς.
Στη συνέχεια σειρά πήραν τα «χάρτινα λουλούδια» από το δίσκο του 2005 «Στο Δρόμο» και η «Ηρωίνη» που ζέσταναν κι άλλο τον κόσμο που ύψωνε το ποτήρι του προς τη σκηνή τραγουδώντας ρυθμικά ‘οου οου οου το κορίτσι σου λέει, το κορίτσι σου λέει, το κορίτσι σου λεέειιιιι..’’ .
Από εκείνο το σημείο η συναυλία ξεκίνησε να έχει χαρακτηριστικά μεγάλου πάρτυ με τον περισσότερο κόσμο στο κοινό να χορεύει. «Ξεσσαλονίκη», «Χαμαιλέων», και «βαβυλωνία» συμπλήρωσαν το παζλ, και όλοι στο Κύτταρο σιγοτραγουδούσαν τους στίχους χορεύοντας στο ρυθμό των τραγουδιών.
Ακολούθησαν δύο τραγούδια από τους θεατρίνους του 1999 «η φωλιά του κούκου» και ο «άνθρωπος ελέφαντας» .
Τι νιώθω λοιπόν;
Λεύτερος, λεύτερος…
Επόμενο τραγούδι, το «Μοιραίο καραβάνι» από το δίσκο του 2011 με τίτλο Cougar Baby – Smoking Rabbit το οποίο, έδωσε τη σκυτάλη στο «Εμβατήριο Πένθιμο και Κατακόρυφο» σε στίχους του Κώστα Καρυωτάκη το οποίο δημιούργησε πραγματικό χαμό στο κοινό τραγουδώντας ρυθμικά «Οι ορίζοντες θα μ” έχουν πνίξει, σ” όλα τα κλίματα, σ” όλα τα πλάτη, αγώνες για το ψωμί και το αλάτι έρωτες, πλήξη.. »
Και πάνω που λες θα χαλαρώσουμε, νά σου το «κάτω στην πόλη» και το «αδέλφια στην κόλαση» και για να σε αποτελειώσω πάρε και και «το παιχνίδι» για να με θυμάσαι. Το καλύτερο σημείο του LIVE κατ’ εμέ αν και δεν είμαι πολύ αντικειμενικός μιας και «το παιχνίδι»είναι το αγαπημένο μου τραγούδι από τα Μωρά στη Φωτιά. Δυναμική συνέχεια με «παυσίπονο», «μανιφέστο» και «αδρεναλίνη» στο σημείο που η συναυλία έχει πιάσει στο αποκορύφωμα της σε ενέργεια και δυναμικότητα.
Κάπου εκεί έγινε και το καθιερωμένο stage diving του Στέλιου Σαλβαδόρ στο κοινό.
Στη συνέχεια ακούσαμε δύο νέα τραγούδια το ένα με τίτλο «όνειρο» και το δεύτερο ορχηστρικό, γυμνό από στίχους΄ το οποίο βρίσκεται σε πειραματική φάση ακόμη. Ακολούθησαν τα «διλήμματα» και το «Αποτυχημένο παιδί» το οποίο μας λέει πως «..τα κλουβιά δεν τα φτιάχνουν για πουλιά, τα “χουνε γι” αυτούς που συνηθίζουν να κρατάνε τη ζωή μες στα κελιά…» .
Στη σκηνή εμφανίστηκαν τα «Ανδρείκελα» του 1999 τραγουδώντας για μια μακρινή χώρα, που άμα τη φτάσεις θα γευτείς όλα τα περασμένα..! Συνέχεια δόθηκε με το τραγούδι «γυναίκα» από τον ίδιο δίσκο και τέλος ,τα εκρηκτικά «ραδιόφωνα» του τελευταίου δίσκου (Cougar Baby – Smoking Rabbit).
Σε εκείνο το σημείο ο κόσμος ξεκίνησε να φωνάζει σκόρπιους στίχους από τραγούδια και να γίνεται ένα παιχνίδι με τα Μωρά στη Φωτιά επί σκηνής να περιμένουν να ακούσουν τον τίτλο του επόμενου τραγουδιού. Συνέχεια δόθηκε με δύο τραγούδια από τον πρώτο δίσκο της μπάντας, το «Σκυλίσια μέρα» και το εκρηκτικό “Third uncle” με το δεύτερο να ολοκληρώνει το setlist του LIVE .
Σε αυτό το σημείο αφού ευχαρίστησε τον κόσμο, η μπάντα αποχώρησε από τη σκηνή με τον κόσμο από κάτω να φωνάζει ρυθμικά «κι’ άλλο κι’ άλλο..» . Όπως ήταν αναμενόμενο μετά από λίγα λεπτά επανήλθαν και αφού ευχαρίστησαν τον κόσμο ζήτησαν τη βοήθεια του στα επόμενα κομμάτια.
Με τις πρώτες νότες από το «μανιφέστο», κόσμος ανέβηκε στη σκηνή να χορέψει και να τραγουδήσει παρέα με τα Μωρά στη Φωτιά που έδειχναν να το διασκεδάζουν και να απολαμβάνουν αυτές τις τελευταίες στιγμές. Στη συνέχεια όλοι μαζί τραγουδήσαμε και χορέψαμε το «κάτω στην πόλη» και η συναυλία τελείωσε με τα «Αδέλφια στην κόλαση» να μας μιλάνε για κλέφτες, ζητιάνους και πρίγκιπες ..
Σε γενικές γραμμές ήταν μια εμφάνιση σαν αυτές που μας έχουν συνηθίσει τα Μωρά στη Φωτιά. Ένα εκρηκτικό και δυναμικό μείγμα από μουσική γεμάτη φαντασία, στίχους εμπνευσμένους από τις πιο ενδόμυχες σκέψεις μας και μια σκηνική παρουσία γεμάτη ένταση και αμεσότητα.
Κάτι τέτοιες μέρες εύχομαι να είχα έρθει στον κόσμο δέκα χρόνια νωρίτερα για να ζήσω τη χρυσή εποχή του Ελληνικού ροκ όταν ήταν ακόμα στα πάνω του…
Ντίνος Γεωργακόπουλος
Spread The Troll